Oorlogsveteraan Maaike Hoogewoning uit Zoetermeer
Oorlogsveteranen zijn de helden van ons land. Mannen en vrouwen die hun leven in de waagschaal gelegd hebben om zich in te zetten voor onze vrijheid en die van anderen. In Zoetermeer wonen meer dan 600 veteranen. TRNDZ sprak met drie van hen: Maaike Hoogewoning uit Zoetermeer (2/3)
“Ik help iedereen, ongeacht wie het is”
Veel mensen denken bij oorlogsveteranen aan oude mannen die gestreden hebben in de Tweede Wereldoorlog. Toch mogen ook jonge mannen en vrouwen die gediend hebben in vredesmissies zich tegenwoordig terecht veteraan noemen. Maaike Hoogewoning diende in vier verschillende missies. Eind dit jaar staat missie vijf gepland.
Maaike Hoogewoning is geboren en getogen in Zoetermeer en woont samen met haar gezin in Rokkeveen. Sinds 2007 werkt zij voor Defensie. “Mijn opleiding tot operatieassistent heb ik in het Reinier de Graaf Gasthuis gevolgd. Op een congres kwam ik in aanraking met Defensie en ontdekte een heel andere kant van het leger. Ik ben overgestapt en werk er nog altijd met veel plezier.”
Dit artikel samen met nog meer mooie verhalen offline lezen? Dat kan! Bestel TRNDZ!
Maaike over haar missies
Inmiddels heeft Maaike er vier buitenlandse missies opzitten. In 2009 met KFOR in Kosovo, in 2010 en 2011 met ISAF in Kandahar Afghanistan en in 2018 met Operatie Sea Guardian. “De spanning, actie, het avontuur. Werken met andere mensen, andere nationaliteiten op bijzondere plaatsen; dat zijn de dingen die me in dit werk aanspreken,” vertelt ze openhartig. Toch maakt ze in haar werk als operatieassistente in oorlogsgebieden heel andere dingen mee dan in een gewoon ziekenhuis in Nederland. “Mensen die gewond raken door bermbommen hebben vaak zeer ernstige verwondingen. Delen van hun lichaam zijn letterlijk opgeblazen. Om dat echt zelf te zien en te ruiken, dat is toch echt heel andere koek. Op elke OK overlijden er helaas mensen, op uitzending gebeurt dat soms zes keer op een dag.”
Gelukkig kan Maaike haar werk ook goed relativeren en lukt het haar om onder de meest stressvolle omstandigheden haar werk uit te voeren.” De slachtoffers die Maaike, samen met de rest van het team, behandelt, zijn niet alleen NAVO-militairen, maar ook lokale bewoners. Is ze niet bang dat ze soms de ‘vijand’ moet opereren? “Daar oordeel ik niet over. Het is mijn medische plicht om iedereen die binnengebracht wordt proberen te redden. Wanneer iemand bedreigd wordt om verkeerde dingen te doen, maakt dat hem een slecht mens? Ik weet het niet. Ik vraag me altijd af wat ik zou doen in zo’n situatie en heb daar geen antwoord op. In de OK ben ik er om mensen de beste medische zorg te bieden, meer niet.”
Echte angst heeft ze niet, al is er voor elke nieuwe missie wel de spanning vooraf. “Ik ga nooit van de basis af, dus loop ik relatief gezien minder risico dan de mannen en vrouwen die buiten de poort moeten bivakkeren.” Toch heeft ook zij situaties meegemaakt waarbij de basis onder vuur lag en dat ze meerdere keren op de grond lag wegens een raketaanval. “Ik heb bij mijn missie naar Afghanistan de handleiding voor nabestaanden ingevuld. Mocht mij iets gebeuren dan weten mijn nabestaanden dat dat geregeld is en hoeven ze zich daar niet druk om te maken.”
Als Maaike op missie is, is haar wereldje erg klein. “Je doet je werk, sport, eet en slaapt. Meestal is er veel contact met het thuisfront mogelijk en dat is heel fijn. Mijn man staat niet te springen als ik weer op missie ga, maar we hebben er samen voor gekozen dat ik dit werk ging doen. Voor mijn kinderen van vier en zes is het lastiger. Ik vertel altijd dat mama naar andere landen gaat om mensen daar te helpen en beter te maken. Ik probeer het voor hen overzichtelijk te houden, bijvoorbeeld met een aftelkalender.”
Het contact met het thuisfront is erg belangrijk. Toch worden problemen niet gedeeld. “Ik vertel mijn man niet alle gruwelijke details van mijn werk en hoeveel keer we beschoten zijn. Aan de andere kant kan ik hem niet helpen met een onverwachtse rekening of lekkage. Dat soort dingen houden we dan ook voor onszelf.” Ze heeft veel steun aan haar man die met behulp van wederzijdse ouders de boel thuis draaiende houdt. “Het huishouden, school, zwemmen; het gaat allemaal gewoon door. Als ik dan na drie maanden weer terug ben en me ga bemoeien met het eten is dat voor beiden weer even wennen. Zie het als zo’n sneeuwbol die je kunt schudden. De vlokjes hebben gewoon even tijd nodig om weer neer te dalen.”
Haar ervaringen verwerkte Maaike in het boek ‘Oorlog in de operatiekamer.’ Ook vertelt ze kinderen over haar werk voor het project ‘Veteraan in de klas.’ Zoetermeer blijft toch haar thuis. “Alle voorzieningen zijn lekker centraal. Je bent overal zo. Ik geniet elke keer weer van deze stad met dorps karakter.” Naast sporten bij Black Angels crossfit, om haar hoofd leeg te maken, was ze jarenlang aanvoerder van het Nederlands vrouwenijshockeyteam en komt Maaike graag bij de Noord Aa. Meedoen aan Veteranendag vindt ze erg leuk. “Iedereen zwaait naar je, dan voel ik me net de koningin, heel bijzonder om mee te mogen maken.”
Aanstaande zaterdag 27 juni 2020 is het veteranendag, zowel gemeente Zoetermeer als het Nationaal Comité Veteranendag maken er een bijzondere dag van om onze veteranen te bedanken.
De livestream van de gemeente begint om 9:45 uur op zoetermeer.nl.
De NOS start om 12:45 uur met het uitzenden van het nationale programma. Meer informatie op veteranendag.nl. Maaike Hoogewoning zal ook te zien zijn bij de NOS.