Klei in Beweging

Het weekend van 25 en 26 oktober verandert Kunstgarage Franx in een ontmoetingsplek voor keramiekliefhebbers. Samen met KLEI keramiekmagazine organiseert Franx voor het eerst de Indoor Keramiekmarkt. In de lichte hal staan elf gerenommeerde keramisten met hun werk van verfijnde schalen tot krachtige sculpturen. Namen als Tessa Droog, Tineke van Gils, Job Heykamp en Vera Zegerman tonen hoe veelzijdig klei kan zijn.

Een jubileum in beweging

Tegelijk met deze markt viert KLEI haar 45-jarig bestaan met een bijzondere jubileumwedstrijd: Klei in beweging. Uit maar liefst 150 inzendingen koos een vakjury vijftig werken die nu in de Kunstgarage te zien zijn. Samen met Linde bezocht ik de tentoonstelling, het was indrukwekkend om te zien hoe elke kunstenaar zijn of haar eigen verhaal in het materiaal wist te leggen. ​​Achter elk beeld zat een gevoel, soms rustig en ingetogen, soms juist heel krachtig en direct. Bezoekers krijgen ook zelf de kans om te stemmen op hun favoriete werk. Deze publieksprijs wordt op zondag 26 oktober om 16.00 uur uitgereikt.

Verhalen in klei

We liepen rond door de hal en zagen allerlei kunstwerken zoals Helmie Brugman met ”Together Again” het laat zien hoe ontmoeting en nabijheid vorm krijgen in klei: twee gezichten die elkaar vinden in een intiem geheel. De scheurtjes in het werk versterken juist de emotie als sporen van het leven zelf.
Cathy Descamps gaf met haar ”Liefdes Toren” een verrassend sociaal tintje aan keramiek. Haar servies voor blinden en slechtzienden, voorzien van braille letters, benadrukken hoe liefde ook letterlijk voelbaar kan zijn.
Bij Ellen Duijn sprankelt het leven in haar raku gestookte Veulen: een beeld dat lijkt te trillen van energie, met barsten die de sporen van het vuur tonen. op basis van Japanse Keramiek techniek
Anke van der Geest zoekt juist de harmonie in beweging: haar werk ”Breakdance” ademt ritme en elegantie, alsof de klei zelf een dans uitvoert.

Klei als spiegel van de mens

Sommige kunstenaars wisten met hun werk echt iets dieper te raken.
Zo laat Viviane van Geyt in Never Ending een intense kracht zien. De vormen zijn verwrongen en uitgerekt, met rode lijnen die doen denken aan bloed. Het werk straalt pijn uit, maar ook de drang om te blijven vechten en doorgaan.
Dirk Janssen maakt met Niet uitsterven een krachtig statement over de neushoorn, een dier dat bedreigd wordt door de menselijke drang naar macht en bijgeloof. Zijn werk laat zien hoe kwetsbaar de natuur is tegenover menselijk gedrag.
Moniek van der Kroef kijkt met haar werk naar de aarde zelf. In haar beeld over gletsjers laat ze zien dat de natuur altijd in beweging is, en uiteindelijk de overhand heeft.
Joke Matto laat in haar abstracte vormen juist zien hoe alles met elkaar verbonden is: natuur, mens en techniek. Alles verandert voortdurend, maar blijft toch met elkaar verweven.
En bij José Steffers lijkt haar werk Beweging in Klei echt tot leven te komen. De klei die door de kleur heen breekt, benadrukt het dansende lijnenspel tussen de golven en de S-vormige trap

Meer dan materiaal

Wat opvalt in de tentoonstelling is dat klei meer is dan grond en glazuur, het is emotie, herinnering en menselijkheid in vaste vorm. Elk werk vertelt iets over de maker, maar ook over onszelf.
Misschien is dat wat deze markt en jubileumtentoonstelling zo bijzonder maakt: dat klei, in al zijn eenvoud, de kracht heeft om te bewegen  letterlijk én figuurlijk.